Η βιωσιμότητα στα εστιατόρια και γενικά στους χώρους Εστίασης δεν είναι μόδα, είναι η επιστροφή στην ανάγκη για τη συνέχεια της ζωής.
Εγώ την αντιλαμβάνομαι από τα μικρά μας κιόλας χρόνια, όταν βλέπαμε τις γιαγιάδες μας και τους παππούδες μας, το πώς ζούσαν και πώς γυρίζαν τα προϊόντα και τα αξιοποιούσαν στο μέγιστο βαθμό, ώστε να μπορέσουν να περάσουν την καθημερινότητά τους με σεβασμό στη γη και στους καρπούς της, στην εποχικότητα.
Αφού λοιπόν τα διαλύσαμε όλα πάνω στον πλανήτη και τα καταστρέψαμε, πήραμε χαμπάρι ότι σύντομα δεν υπάρχει εξέλιξη στη συνέχειας της ζωής. Επομένως είπαμε να κάνουμε ένα στοπ, να βάλουμε κάποιους φραγμούς και να προσπαθήσει ο καθένας από το δικό του μετερίζι σε μια κοινή προσπάθεια.